معتنز
لغتنامه دهخدا
معتنز. [ م ُ ت َ ن ِ ] (ع ص ) به یک سو شونده و کناره گزیننده و جای دور رونده . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). به یک سو شونده و کناره گزیننده . (آنندراج ). دور شونده و فرود آینده به جایی . (از اقرب الموارد) (از محیطالمحیط). و رجوع به اعتناز شود.
