معثکللغتنامه دهخدامعثکل . [ م ُ ع َ ک ِ ] (ع ص ) منگوله دار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). هودج معثکل ؛ هودج زینت شده از پشم و جز آن . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). و رجوع به عثکلة و عثکولة شود.
