معرة

معرة. [ م َ ع َرْ رَ ] (ع اِ) گناه . || رنج . (دهار) (ترجمان القرآن ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || بدی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || سختی . (دهار) (ترجمان القرآن ) (از اقرب الموارد). || خونبها. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || تاوان . || تغییر رنگ رخسار از خشم . || کارزار لشکر بی حکم امیر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || عیب . (از اقرب الموارد) (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به معرت شود. || خیانت . (اقرب الموارد). خیانت و در «عاصم افندی » جنایت . (از محیط المحیط). || دغا . (منتهی الارب ) (آنندراج ).