معرج
لغتنامه دهخدا
معرج . [ م ِ / م َ رَ ] (ع اِ) نردبان و مصعد. مِعراج . ج ، معارج . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). نردبان و محل صعود. (ناظم الاطباء) :
ای نفس تو معرج معانی
معراج تو نقل آسمانی .
ای نفس تو معرج معانی
معراج تو نقل آسمانی .
نظامی .