معصاللغتنامه دهخدامعصال . [ م ِ ] (ع اِ) عصایی سرکج که بدان شاخه های درخت را گیرند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || چوگان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). چوگان . ج ، معاصیل . (از اقرب الموارد).
