معصیللغتنامه دهخدامعصیل . [ م ِ ] (ع اِ) عصای سرکج که بدان شاخهای درخت را گیرند. مِعصال . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). و رجوع به معصال شود. || چوگان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
