معطر کرمانی

معطر کرمانی . [ م ُ ع َطْ طَ رِ ک ِ ] (اِخ ) محمد مهدی بن محمد شفیع، از عارفان قرن سیزدهم هجری است . وی از شاگردان میرزا محمد تقی کرمانی بود و از میرزا محمد حسین ملقب به رونق علیشاه اجازه گرفته بود. به امر پادشاه قاجار به پایتخت آورده شد و به سعایت بدخواهان مورد خشم واقع گردید و بعد از یک هفته به سال 1217 هَ . ق . درگذشت . این رباعی از اوست :
زنهار دلا به دهر مایل نشوی
وزحق نشوی نفور باطل نشوی
در عالم بیوفا که خواب است و خیال
یک لحظه ز ذکر دوست غافل نشوی .
و رجوع به ریاض العارفین ص 305 شود.