معکود

معکود. [ م َ ] (ع ص ) مقیم لازم گیرنده ٔ چیزی و جایی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || دست دهنده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ممکن . (اقرب الموارد). || مرد به زندان کرده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). محبوس . (اقرب الموارد). || طعام پیوسته و آماده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).