معکوس شنو
لغت‌نامه دهخدا
معکوس شنو. [ م َ ش ِ ن َ / نُو ] (نف مرکب ) آنکه سخن را برخلاف آنچه هست بشنود. به مجاز، آنکه حق را باطل و باطل را حق پندارد. (از کلیات شمس چ فروزانفر، ج 7 فرهنگ نوادر لغات ص 435) :
معکوس شنو گر نبدی گوش دل تو
از دفتر عشاق یکی حرف بسستی .
معکوس شنو گر نبدی گوش دل تو
از دفتر عشاق یکی حرف بسستی .
(کلیات شمس ایضاً).
