معیذلغتنامه دهخدامعیذ. [ م ُ ] (ع ص ) ماده ٔ نوزاینده . (منتهی الارب ). هر ماده ٔ نوزاییده خواه مادیان و شتر و سگ باشد و یا حیوانی دیگر. (ناظم الاطباء). ماده آهوی زاییده و جز آن . مُعوِذ. (از اقرب الموارد).
