معی

معی . [ م ِ عا ] (ع اِ) هر آبراهه ای که از زمین پست به سوی آبراهه ٔ دیگر رود یا زمین نرم میان دو زمین درشت . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج ، امعاء. (اقرب الموارد). || آب تک یعنی جای ایستادن آب در قعر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || معی الفار؛ نوعی از خرمای ردی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). نوعی از خرمای پست و ردی . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).