مغارات

مغارات . [ م َ ] (ع اِ) ج ِ مغارة. (اقرب الموارد) (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : لویجدون ملجاء او مغارات او مدخلا لولوا الیه و هم یجمحون . (قرآن 57/9). به مغاکها و مغارات متوطن شدند. (مرزبان نامه ). مردم بسیار در مغارات و سوراخها متواری گشته بودند. (جهانگشای جوینی چ قزوینی ج 1 ص 94). و رجوع به مغارة شود.