مغایبه

مغایبه . [م ُ ی َ ب َ / ی ِ ب ِ ] (از ع ، اِمص ) مغایبة. غیبت . غایب شدن : پسران و برادران او را به همان اسم موسوم به هنگام ولادت خوانند، مشافهه و مغایبه خاص و عالم و مناشیر مکتوبات که نویسند همان اسم مجرد نویسند. (جهانگشای جوینی ).
- مغایبه افتادن ؛ غیبت روی دادن :
دعا تراست اگرچه رهیت را از عجز
همی مغایبه افتد پس از خطاب دعاش .

سنائی .

و رجوع به مغایبة شود.