مغروس

مغروس . [ م َ ] (ع ص ) شجر مغروس ؛ درخت نشانیده شده بر زمین . (از منتهی الارب ) (آنندراج ). کاشته . نشانده . برنشانده . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
در دل عارفان حضرت تو
صد نهال از محبتت مغروس .

سنائی .

- مغروس گرداندن ؛ مغروس گردانیدن . کاشتن . نشاندن : پنج هزار نخل خرمای خستویی از ولایت حویزه نقل کرده در محوطات خمسه ٔ مذکوره مغروس گرداند. (مکاتبات رشیدی ).
|| (اِ) درخت . نهال :
بر سر سرو زندپرده ٔ عشاق تذرو
ورشان نای زند بر سر هر مغروسی .

منوچهری .