مغزکاو

مغزکاو. [ م َ ] (نف مرکب ) کاونده ٔ مغز. شکافنده ٔ مغز. پریشان کننده ٔ مغز :
همی بازگیری به دام چکاو
ببینی کنون خنجر مغزکاو.

اسدی .

خدنگ از دل جنگیان کینه توز
تبر مغزکاوو سنان سینه دوز.

اسدی .

به سر بر زند خنجر مغزکاو
برآهنجد از پشت ماهی و گاو.

اسدی .