مغلةلغتنامه دهخدامغلة. [ م َ ل َ ] (ع اِ) درد شکم ستور از علف یا خاک خوردن . || تباهی . || (ص ) میش و بز که سالی دو بار بچه دهد. ج ، مِغال . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
