مفاءلغتنامه دهخدامفاء. [ م ُ ] (ع ص ، اِ) بنده و غلام و خدمتکار. (ناظم الاطباء). اسم مفعول از اِفاءة.منه : لایؤمر مفاء علی مفی ٔ؛ یعنی مولی را بر عرب ، امیر نگردانند. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ).
