مفاتحه
لغتنامه دهخدا
مفاتحه . [ م ُ ت َ / ت ِ ح َ / ح ِ ] (ازع ، اِمص ) مفاتحة. با کسی چیزی ابتداء کردن . آغاز کردن . شروع کردن . شروع . آغاز : در میان هر دوبرادر مفاتحه ٔ مشاحتی ظاهر شد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 389). و رجوع به مفاتحة و مفاتحت شود.
