مفاخرة

مفاخرة. [ م ُ خ َ رَ ] (ع مص ) به فخر نورد کردن . (المصادر زوزنی ). با کسی در فخر نبرد کردن . (تاج المصادر بیهقی ). نبرد کردن و برابری نمودن در فخر. فِخار. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). معارضه کردن در فخر با کسی و بر وی چیره شدن و کریم تر از او بودن . (از اقرب الموارد). بر یکدیگر بالیدن و نازیدن . با یکدیگر فخر کردن . مجافخة. مماراة. مباهات . مباهرة. مساجلة. مجاهاة. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مفاخرت و مفاخره شود.