مفرد

مفرد. [ م ُ رِ ] (ع ص ) زن و گوسپند و جز آن که یک بچه آورده باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد). به شتر اطلاق نشود زیرا که شتر جز یک بچه نیارد. (از اقرب الموارد). || کسی که تنها در کاری درآید و کسی که تنها کاری کند. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). || آنکه یک رسول فرستد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || آنکه حج کند بی عمره . (مهذب الاسماء). و رجوع به اِفراد شود.