مفظعلغتنامه دهخدامفظع. [ م ُ ظِ ] (ع ص ) امر مفظع؛ کار سخت زشت و از حد درگذشته در زشتی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد).
