مفواةلغتنامه دهخدامفواة. [ م ُ ف َوْ وا ] (ع ص ) ارض مفواة؛ زمین روناس ناک . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). زمینی که در آن روناس بسیار باشد. (از اقرب الموارد).