مقارعاتلغتنامه دهخدامقارعات . [ م ُ رَ / رِ ] (ع اِ) ضربه ها و تپانچه ها و کوفتگیها. (ناظم الاطباء). ج ِ مقارعة : مسامع هوارا از اصطکاک مقارعات پرمشغله گردانیدند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 92). و رجوع به مقارعة شود.
