مقاطرةلغتنامه دهخدامقاطرة. [ م ُ طَ رَ ] (ع مص ) یک تنگ یا یک آوند خرما سنجیده باقی را بر آن تخمین کردن و ناسنجیده گرفتن . || اکراه مقاطرة؛ یعنی کرایه ٔ آمد و رفت داد او را. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
