مقامة

مقامة. [ م َ م َ ] (ع اِ) جای نشستن . ج ، مقامات . (منتهی الارب ) (آنندراج ). مجلس و محل نشستن . (ناظم الاطباء). مجلس . ج ، مقامات . (اقرب الموارد). و رجوع به مقامه شود. || گروه از مردم . (منتهی الارب ) (آنندراج ). جماعتی از مردمان . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || بیان سرگذشت . شرح واقعه : المقامة فی معنی ولایةالعهد بالامیر شهاب الدوله مسعود و ماجری من احواله . (تاریخ بیهقی چ فیاض ص 111).