مقذعلغتنامه دهخدامقذع . [ م ُذِ ] (ع ص ) دشنام دهنده و بدگوینده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). من قال فی الاسلام شعراً مقذعاً فلسانه هدر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
