مقطارلغتنامه دهخدامقطار. [ م ِ ] (ع ص ) سحاب مقطار؛ ابر بسیارباران . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). بسیار ریزان از باران و جز آن . (از اقرب الموارد).