ترجمه مقاله

مقلود

لغت‌نامه دهخدا

مقلود. [ م َ] (ع ص ) رسن تافته . (منتهی الارب ) (آنندراج ). حبل مقلود؛ رسن تافته . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || سوار مقلود؛ دست برنجن تاب داده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
ترجمه مقاله