مقیمی

مقیمی . [ م ُ ] (حامص ) مقیم بودن . اقامت :
بر درگه جبار ترا باد مقیمی
زیرا به از آن در، به جهان هیچ دری نیست .

سنائی (دیوان چ مصفا ص 62).

|| دلالی . (ناظم الاطباء).