ملاحفةلغتنامه دهخداملاحفة. [ م ُ ح َ ف َ ] (ع مص ) یاری کردن با کسی . (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || همدیگر را لازم گرفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).همدیگر را لازم گرفتن و یاری کردن . (ناظم الاطباء).
