ملاحم
لغت‌نامه دهخدا
ملاحم . [ م َ ح ِ ] (ع اِ) ج ِ مَلحَمة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) : سباع و نسور و ضباع را از کشتگان آن ماتم و خستگان آن ملاحم عیدی بنوا و مائده ای بروا حاصل شده عاقبت فائق با فوجی اندک ... هزیمت شد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1تهران ص 125). از آن ملاعین در مقاحم آن ملاحم اثرها نماند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 286). در اخطار نفس خویش در مقاحم حتوف و اعتراض شهادت در ملاحم حروب و معارض اسنه و سیوف به سلامت برآمد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 458). و رجوع به ملحمة شود.
- اخبار ملاحم ؛ اخباری که از فتنه های آخرالزمان خبر می دهد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : از جمله ٔ اخبار ملاحم است که حضرت رسول (ص ) اِخبار فرموده ... که بعد از من چنین و چنین واقع شود و از جمله ٔ اِخبارات آن حضرت ... که از امور مستقبله فرموده یک قسم اخبارات آن حضرت است به وقایع و حروب و ظهور حکام و تغییر دولتها که بعد از آن حضرت شده و علما این قسم را اخبار ملاحم خوانند زیرا که ملاحم جمع ملحمه است و ملحمه جنگ است و... (مهمان نامه ٔ بخارا صص 95 - 96).
- اخبار ملاحم ؛ اخباری که از فتنه های آخرالزمان خبر می دهد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : از جمله ٔ اخبار ملاحم است که حضرت رسول (ص ) اِخبار فرموده ... که بعد از من چنین و چنین واقع شود و از جمله ٔ اِخبارات آن حضرت ... که از امور مستقبله فرموده یک قسم اخبارات آن حضرت است به وقایع و حروب و ظهور حکام و تغییر دولتها که بعد از آن حضرت شده و علما این قسم را اخبار ملاحم خوانند زیرا که ملاحم جمع ملحمه است و ملحمه جنگ است و... (مهمان نامه ٔ بخارا صص 95 - 96).
