ملازمانی

ملازمانی .[ م ُل ْ لا زَ ] (اِخ ) شاعری از مردم یزد و معاصر شاه عباس بوده است (متوفی به سال 1021 هَ . ق .) نصرآبادی آرد: «از اشعار او ظاهر می شود که خیلی قدرت داشته . مشهور است که دیوان خواجه حافظ را جواب گفته به خدمت شاه عباس برده گفت دیوان خواجه حافظ را جواب گفته ام . شاه فرمود که جواب خدا را چه خواهی گفت ». او راست :
یکی ابلهی شب چراغی بجست
که بی او نشد عقد پروین درست
خری داشت آن ابله کوردل
به جان خودش جان خرمتصل
چنان شب چراغی که ناید به دست
به خواری بر آن گردن خر ببست
من آن شب چراغ شهنشاهیم
که روشن کن ماه تا ماهیم
مرا لیکن این بخت ابله شعار
چنان بسته بر گردن روزگار.
و هم او راست :
حکایت از قد آن یار دلنواز کنید
به این فسانه مگر عمر ما دراز کنید.
و رجوع به تذکره ٔ نصرآبادی ص 244 و 245 و ریحانة الادب ج 2 ص 126 وقاموس الاعلام ترکی و فرهنگ سخنوران شود.