ملاسخی

ملاسخی . [ م ُل ْ لا س َ ] (اِخ ) از مردم کرمان و از شاعران قرن یازدهم و معاصر شاه عباس اول بوده است . از اوست :
یار رفت و انتظارش با من است
شعله افسرد و شرارش با من است
با چنین سوزی که من دارم سخی
وای بر دوزخ که کارش با من است .
و رجوع به تذکره ٔ نصرآبادی ص 245 و 246 و فرهنگ سخنوران شود.