ملامت گاه
لغتنامه دهخدا
ملامت گاه . [ م َ م َ ] (اِ مرکب ) جای سرزنش . محل عتاب . ملامت زار :
سوی بازار دین چو جُستی راه
رَستی ار جَستی از ملامت گاه .
سنائی (حدیقةالحقیقة چ مدرس رضوی ص 306).
و رجوع به ملامت زار شود.
سوی بازار دین چو جُستی راه
رَستی ار جَستی از ملامت گاه .
سنائی (حدیقةالحقیقة چ مدرس رضوی ص 306).
و رجوع به ملامت زار شود.