ملامت گزین

ملامت گزین . [ م َ م َ گ ُ ] (نف مرکب ) ملامت گزیننده . اختیارکننده ٔ ملامت . طالب سرزنش :
در کوی عشق دیوی و دیوانگی است عقل
بس عقل کو ز عشق ملامت گزین گریخت .

خاقانی .