ملامظلغتنامه دهخداملامظ. [ م َ م ِ ] (ع اِ) گرداگرد دهان و لب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ملامظ الانسان ؛ آنچه گرداگرد لبهای اوست . (از اقرب الموارد).
