ملاوذلغتنامه دهخداملاوذ. [ م َ وِ ] (ع اِ) چادرها. (منتهی الارب ). چادرها و ابریشمهای سرخ چینی و فوته ها. (ناظم الاطباء). پوششها و ازارها که خود را بدان پیچند. مفرد آن مِلوَذ است . (از اقرب الموارد).
