ملایک پی
لغتنامه دهخدا
ملایک پی . [ م َ ی ِ پ َ / پ ِ ] (ص مرکب ) کنایه از مبارک پی و خوش قدم و مبارک قدم باشد. (برهان ) (آنندراج ). مبارک پی است . (انجمن آرا). خوش قدم و خجسته پی . (ناظم الاطباء) :
راهروانی که ملایک پی اند
در ره کشف از کشفی کم نیند.
راهروانی که ملایک پی اند
در ره کشف از کشفی کم نیند.
نظامی .