ملتحجلغتنامه دهخداملتحج . [ م ُ ت َ ح ِ ](ع ص ) پناه جوینده . (آنندراج ). آنکه پناه می گیرد. (ناظم الاطباء). || مضطرگرداننده و مجبورکننده . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). || مشتبه و مختلط. (ناظم الاطباء). و رجوع به التحاج شود.
