ملتطعلغتنامه دهخداملتطع. [ م ُ ت َ طِ ] (ع ص ) لیسنده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || خورنده ٔ همه ٔ آب خنور. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به التطاع شود.
