ملتک

ملتک . [ م ُ ت َک ک ] (ع ص ) مست خوش از مستی . (آنندراج ). سکران ملتک ؛ مست خشک از مستی . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || انبوهی کننده . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || لشکر در هم پیوسته . (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || درنگ کننده در حجت . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به التکاک شود.