ملجاذلغتنامه دهخداملجاذ. [ م ِ ](ع ص ) ستور که به لب گیاه خورد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء): دابة ملجاذ؛ ستور که سبزه رابا قسمت پیشین دهان خود گیرد. (از اقرب الموارد).
