ملحسلغتنامه دهخداملحس . [ م َ ح َ ] (ع مص ) لیسیدن . لَحس . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || (اِ) جای لیسیدن . گویند: ترکته بملحس البقر اولادها؛ ای بموضع یلحس البقر اولادها. (از منتهی الارب ).
