ملظ

ملظ. [ م ُ ل ِظظ ] (ع ص ) مبرم و الحاح کننده در سؤال . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || ستیهنده . || لازم گیرنده . (ناظم الاطباء). و رجوع به الظاظ شود.
- ملظبه ؛ ملازم آن . (از اقرب الموارد).