ملک طرازلغتنامه دهخداملک طراز. [ م ُ طِ / طَ ] (نف مرکب ) آرایش دهنده ٔ ملک . آراینده ٔ مملکت : به نی عسکری ملک طرازعسکرآرای ملوک بشرند.خاقانی .