ملک انگیز
لغتنامه دهخدا
ملک انگیز. [ م ُ اَ ] (نف مرکب ) ملک آور. پیروزی رسان . ملک رسان :
به پیروزی ّ و بهروزی همی زی با دل افروزی
به دولتهای ملک انگیز و بخت آویز اخترها.
به پیروزی ّ و بهروزی همی زی با دل افروزی
به دولتهای ملک انگیز و بخت آویز اخترها.
منوچهری .