ملک مروت
لغتنامه دهخدا
ملک مروت . [ م َ ل ِ م ُ رُوْ وَ ] (ص مرکب ) که مروت شاهان دارد. چون ملوک در جوانمردی و بخشندگی :
آن هم ملک مروت و هم نامور ملک
وآن هم خدایگان سیر و هم خدایگان .
آن هم ملک مروت و هم نامور ملک
وآن هم خدایگان سیر و هم خدایگان .
فرخی .