ممتشیلغتنامه دهخداممتشی . [ م ُ ت َ ] (ع ص ) آنکه دارای مواشی بسیارزه می گردد. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). دارنده ٔ مواشی پراولاد. رجوع به امتشاء شود.
