مملکت بخش
لغت‌نامه دهخدا
مملکت بخش . [ م َ ل َ / ل ِ ک َ ب َ ] (نف مرکب ) بخشنده ٔ مملکت . بخشنده ٔ کشور و سرزمین . که پادشاهی و دارائی سرزمینی و ناحیتی و کشوری را به کسی بخشد :
کیست اندر همه عالم چو تو دیگر ملکی
مملکت بخش و فلک جنبش و خورشیدمثال .
سلاطین نژادا خلیفه پناها
تویی مملکت بخش و اسلام پرور.
مملکت بخشی که نقش هشت حرف نام اوست
بیضه ٔ مهری که بر کتف پیمبر ساختند.
کیست اندر همه عالم چو تو دیگر ملکی
مملکت بخش و فلک جنبش و خورشیدمثال .
فرخی .
سلاطین نژادا خلیفه پناها
تویی مملکت بخش و اسلام پرور.
خاقانی .
مملکت بخشی که نقش هشت حرف نام اوست
بیضه ٔ مهری که بر کتف پیمبر ساختند.
خاقانی .
