مملکه
لغت‌نامه دهخدا
مملکه . [ م َ ل َ / ل ِ ک َ / ک ِ ] (از ع ، اِ) مملکة. مملکت . پادشاهی .
- مملکه پرور ؛ پرورنده ٔ مملکت :
احکام کسروی نشنیدی که در سمر
عدلش ز عقل مملکه پرور نکوتر است .
|| مملکة. بنده ای که پدر و مادرش بنده نباشد.
- عبدمملکه ، عبدمملکة ؛ بنده که پدر و مادرش آزاد باشند. مقابل عبد قن . (یادداشت مرحوم دهخدا).
- مملکه پرور ؛ پرورنده ٔ مملکت :
احکام کسروی نشنیدی که در سمر
عدلش ز عقل مملکه پرور نکوتر است .
خاقانی .
|| مملکة. بنده ای که پدر و مادرش بنده نباشد.
- عبدمملکه ، عبدمملکة ؛ بنده که پدر و مادرش آزاد باشند. مقابل عبد قن . (یادداشت مرحوم دهخدا).
